06 sep 2013
week 92: 29 augustus t/m 04 september
Op 29 augustus zijn we ’s morgens naar de winkel gewandeld. Het is soms toch wel lastig met 2 kleintjes: voordat ze allebei zover zijn dat je kunt gaan, ben je soms stiekem aardig wat tijd kwijt. Zeker nu Bas zich steeds in onze kast of achter zijn eigen of Laura’s ledikantje “verstopt” als ik hem moet aankleden of verschonen. Hij gaat er steeds vandoor. En als ze dan eindelijk allebei zover zijn dat we kunnen gaan, dan moet er weer een verschoond worden omdat hij/zij gespuugd of gepoept heeft. Toen we weer thuis waren, had Bas een ontzettende huilbui. Hij was erg overstuur, stond op zijn beentjes te trappelen, zwaaide met zijn armen heen en weer, had helemaal een rood hoofd en ik mocht hem niet troosten; ik heb hem nooit zo lang zo overstuur gezien. Gelukkig ging het vanzelf weer over; toen ik Laura ging voeden, kwam hij er bij zitten en begon hij weer te vertellen. ’s Middags kwamen opa en oma Van Aerle, tante Maartje en Eline op bezoek. Bas en Eline hebben in de zandbak en met de bal gespeeld. Na het eten is Bas met mark naar de winkel geweest.Mark was op 30 augustus ’s middags al vroeg thuis. Hij heeft mij samen met Bas en Laura weggebracht naar het ziekenhuis in Helmond. Mark is met Bas en Laura gaan wandelen in de Warande. Daarna hebben ze mij weer opgehaald. ’s Avonds kwam oma Van Mierlo op Bas en Laura passen, omdat Mark en ik gingen eten bij de Griek. Bas heeft nog even lief gespeeld, daarna heeft oma hem naar bed gebracht en is hij lief gaan slapen.
Op 31 augustus is Bas ’s morgens met Mark boodschappen gaan doen. ’s Middags zijn we met zijn vieren naar tante Willeke en oom Arjan geweest. Opa en oma van Aerle en tante Maartje en Eline waren er ook. Tante Willeke en Eline hadden pop-cakes gebakken; Bas vond “de ijsjes” lekker. Hij heeft in de tuin gespeeld met Mark en Eline.
We zijn op 01 september met opa en oma Van Mierlo, tante Monique, oom Anton, Esther en Lars naar de kermis in Bakel geweest. Bas is met Mark, Esther en Lars in de draaimolen geweest. Bas was verdrietig toen Mark in de botsauto’s ging met Lars, hij zei steeds “auto”, maar hij is toch echt nog te klein voor de botsauto’s. Toen Esther en ik een rondje met hem gingen wandelen, was hij weer vrolijk. Mark, Esther, Lars en Bas hebben op de trampoline gespeeld toen ik Laura aan het voeden was, daarna zijn we met zijn allen gaan eten in Asten. Bas is lief geweest, al wilde hij niet steeds blijven zitten. Hij is een tijdje met Mark, Esther, Lars en oma gaan spelen in de speelkamer.
Op 02 september zijn we naar het centrum gewandeld. We hebben boodschappen gedaan en zijn bij opa en oma Van Aerle op bezoek geweest. Na de lunch zijn we weer naar huis gewandeld. Bas heeft ’s middags in de tuin gespeeld en na het eten is hij met Mark boodschappen gaan doen en heeft hij mee het gras gemaaid.
Tante “Winke” kwam op 03 september op bezoek. Nadat ze Laura in bad had gedaan, kwam Bas haar steeds halen om met de auto’s te spelen. ‘s Avonds kwamen Peter, Christa, Sophie en Margaret (collega’s van Mark) op kraamvisite. Omdat ze hadden gezegd dat ze ook wat voor Bas zouden meenemen, mocht hij later naar bed. Gelukkig had hij ’s middags erg lang geslapen en was hij niet te moe. Hij heeft nog even de muisjes van mijn beschuit gesnoept, de cadeautjes uitgepakt en is daarna lief gaan slapen.
Op 04 september zijn we ’s ochtends naar de winkel gewandeld. Het was warm vandaag en we hebben in de tuin gespeeld en gegeten. Na het eten zijn we met zijn vieren naar het speeltuintje gewandeld. Mark, Bas en ik hebben op de wipwap gezeten en Bas is van de glijbaan geweest. Hij is na zijn bad lekker gaan slapen, maar werd erg overstuur wakker. Hij is nog even mee naar beneden geweest, maar toen we hem weer in bed legde toen hij gekalmeerd was, begon hij weer. Gelukkig duurde het niet lang voordat hij alsnog in slaap viel.
Bas vraagt er soms om om in de hoek te “mogen” staan. Dan zit hij bijvoorbeeld aan de knoppen van de oven, zegt dan zelf “stout” en “hoek”. Als ik dan zeg dat hij dat niet mag doen, maar dat hij (nog) niet in de hoek hoeft, doet hij het nog een keer. Soms gaat hij, als hij wat doet dat niet mag, zelf in de hoek staan, zegt dan “tien” en als hij dan uit de hoek komt, zegt hij “mama aan” terwijl hij zijn wijsvingers tegen zijn wangen houdt. Eerst begreep ik niet wat hij daarmee bedoelde, maar als hij echt in de hoek moet en hij mag er weer uit, dan zeg ik: “kijk mama eens aan” en dan vertel ik hem wat hij voor stouts gedaan heeft. Als hij me dan uit zichzelf niet aankijkt, hou ik zijn kinnetje vast zodat hij me wel aankijkt. Het is gelukkig alweer een tijdje geleden dat Bas in de hoek heeft gestaan zonder dat hij dat uit zichzelf deed omdat hij het leuk lijkt te vinden.
